Ου τύψεις

Είναι περίεργο.Μάλλον.
Δεν ξέρω αν έμαθα να ανοίγω παραπάνω
τα μάτια μου.
Μπορεί και να ναι σύμπτωση.
Όμως τα πεζοδρόμια που περνάω
και οι δρόμοι που διασχίζω
γέμισαν με κηλίδες
από αίμα.
Φορές φορές
με προσπερνούν
μισοξεραμένα ρυάκια από αυτό.
Το πιο άρρωστο, ωστόσο,
είναι ότι δεν μυρίζουν άνθρωπο.
Ούτε ζώο.