Η ιστορία ενός συγγραφέα (μέρος γ)

Γύρισα σπίτι εξουθενωμένος σωματικά και ψυχικά. Ένιωθα μέσα μου μια αβάσταχτη κούραση που, χωρίς άλλες σκέψεις, με οδήγησε στην κάμαρά μου και σ’ έναν ανήσυχο ύπνο. Το μόνο που θυμάμαι είναι πως έπεσα στο κρεβάτι με τα ρούχα και τα παπούτσια μου χωρίς καν να ξεπλυθώ και να φάω. Τίποτε άλλο δεν υπάρχει στη μνήμη μου, ούτε τι σκεφτόμουν και έκανα στο δρόμο της επιστροφής, ούτε το πώς γύρισα. Φαίνεται πως είχα τόσο μεγάλη ένταση από την αναζήτηση της γυναίκας μου, που θάμπωσε όλο το τοπίο των αναμνήσεων μου.

Η ιστορία ενός συγγραφέα (μέρος β)

Κοντοστάθηκα για λίγο. Ένιωσα αμήχανα. Ήμουν αυτός που της διέλυσε τη ζωή, αυτός που τη γέμισε ελπίδες και όνειρα και τα γκρέμισε όλα μέσα σε λίγους μήνες. Ήξερα ότι ήταν δυστυχισμένη. Και δυστυχούσε εξ’ αιτίας μου. Λυπόταν για όλες τις πίκρες που τής έδωσα τα τόσα βράδια που μαλώναμε. Για τις υποσχέσεις που ποτέ μου δεν κράτησα. Για τα λόγια αγάπης που ποτέ δεν τήρησα. Εκείνη τη στιγμή δυστυχούσα πραγματικά κι εγώ. Η σύντροφός μου πάντοτε με αγαπούσε αληθινά και με πάθος.

Η ιστορία ενός συγγραφέα (μέρος α)

Είχαν μόλις περάσει δυο εβδομάδες από τότε που χώρισα με τη γυναίκα μου και απόμεινα μόνος στο σπίτι. Η καθημερινότητα μου είχε αλλάξει και είχε γίνει όπως και πρώτα, δηλαδή όπως ήταν μέχρι πριν από ενάμιση χρόνο, όπου ακόμα δεν είχα παντρευτεί την Σάλυ και ζούσα τις τελευταίες στιγμές της εργένικης ζωής μου. Μόνος στο σπίτι, χωρίς συντροφιά και επικοινωνία, κλεισμένος μέσα στους τέσσερις τοίχους, προσπαθούσα να συνεχίσω να ζω σα να μη συνέβη τίποτα και να αφοσιωθώ στη συγγραφή του επόμενου μυθιστορήματός μου –είχα ήδη εκδώσει άλλα δύο, που είχαν κερδίσει καλές κριτικές και μεγάλη απήχηση στο αναγνωστικό κοινό. Στον κύκλο των ποιητών και των διανοούμενων θεωρούμουν ένα από τα ανερχόμενα ταλέντα και οι περισσότεροι με σέβονταν και με εκτιμούσαν. Επομένως, μετά από όλη αυτήν την περιπέτεια της προσωπικής μου ζωής, άρχισα να δουλεύω για να διατηρήσω το καλό μου όνομα.