Όταν η καρδιά...

Όταν η καρδιά είναι πληγωμένη,η μουσική είναι τα ράμματα που θα ράψουν την πληγή της.

Όταν η καρδια είναι χαρούμενη,η μουσική είναι το αγόρι που θα την πιάσει από τα χέρια και θα χορέψει μαζί της.

Όταν η καρδιά είναι λυπημένη,η μουσική είναι η μπογιά που θα χρωματίσει ένα χαμόγελο πάνω της.

Όταν η καρδιά είναι θυμωμένη,η μουσική είναι ο κλέφτης που παίρνει τη γαλήνη της,ο δολοφόνος που θα σκοτώσει την οργή της.



Όταν η καρδιά είναι απογοητευμένη, η μουσική είναι η αγκαλιά που θα διώξει τους αναστεναγμούς της.

Όταν η καρδια είναι μόνη, η μουσική είναι ένας αέρας που μπλέκει τα μαλλιά της,ένα μάτι που κλείνει πονηρά,με νόημα.

Όταν η καρδιά είναι ερωτευμένη, η μουσική είναι τα λόγια της,οι σκέψεις της ,οι ανάσες της, τα ίχνη από τα βήματά της.

Όταν η καρδιά φοβάται, η μουσική είναι το σεντόνι που θα κουκουλώσει τους φόβους της.

Όταν η καρδιά είναι μπερδεμένη, η μουσική είναι ένα μαχαίρι που δινει λυσεις, που φτιαχνει προβλήματα.

Όταν η καρδιά ζει στην άγνοια, η μουσική είναι ένας γνώριμος αντίλαλος στο χάος της.



Οι νότες είναι χρώματα,η καρδιά πινέλο και το μυαλό ο πίνακας. Το πινέλο γλυστράει πάνω στον πίνακα
όπως χτυπάει και η καρδιά στο στήθος. Με χαρά,με πονο,με έρωτα.Ποτέ μη φοβηθείς να λερώσεις τα χέρια σου.
Δώσε χρώμα. Μη φοβηθείς αν είναι πολύ σκούρο,πολύ φωτεινό.Απλά ακούμπησέ το πάνω στο χαρτί.Και τότε θα δεις
γιατι το αίμα σου είναι κόκκινο,γιατί η θάλασσα ειναι μπλε,γιατί η νύχτα είναι μαύρη.
Τότε θα μάθεις γιατί οι ανάσες σου δεν έχουν χρώμα.
Για να τους δίνεις εσύ το δικό σου....