Σ'έναν καινούριο ουρανό

Σα γλάροι στα όνειρά μας πετάμε
επάνω από πόλεις που καπνίζουν
κι όσα δεν είπαμε οι αγέρες μας ψελλίζουν
κι αγκαλιασμένοι το φεγγάρι χαιρετάμε.


Τα μάτια σου φωτίζουν στο σκοτάδι,
του σύμπαντος θυμίζουν γαλαξίες,
σα με κοιτούν μού λένε τόσες ιστορίες
κι ύστερα πέφτουν απαλά όπως το βράδυ.


Τα σύννεφα χαράζουν τις σκιές τους
κι όλα μας φαίνονται γλυκά σαν παραμύθι.
Αχ, πως χτυπάνε οι καρδιές μέσα στα στήθη
και πόσο όμορφα σκεπάζουν τις πληγές τους!


Στον ώμο μου ακούμπα το κεφάλι
κι όλες οι θλίψεις, πια, να γίνουν όνειρά μας,
να φτερουγίσει από χαρά, ξανά, η καρδιά μας
και να μού πεις: «Για δες, λοιπόν, πετάμε πάλι!»…


Κι όπως επάνω απ’ την ατμόσφαιρα θα ζούμε
κι επάνω από τις πόλεις που καπνίζουν,
θα ‘ρθούν τραγούδια τρυφερά να μας κοιμίζουν
κι έναν καινούριο ουρανό θα ονειρευτούμε.